Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2020

Τι θα συμβεί αν η Σελήνη εξαφανιστεί αύριο;


Η Σελήνη έχει σταθερή κλίση 23,5 μοίρες από τον άξονα της γης. 
Χωρίς τον δορυφόρο μας, ο πλανήτης θα ταλαντεύονταν, επηρεάζοντας δραματικά τις εποχές και το κλίμα.





Το πλησιέστερο αντικείμενο στον πλανήτη μας, η Σελήνη, μπορεί να φαίνεται σαν το μικρό αδελφάκι της Γης. Από τη γέννησή του, ο δορυφόρος έχει απλώς κρεμαστεί γύρω από τη Γη, δίνοντας την βαρυτική του μάχη. Αλλά τι θα συνέβαινε αν η Σελήνη εξαφανίζονταν αύριο;

"Πριν από τρία δισεκατομμύρια χρόνια, όταν η Σελήνη ήταν πιο κοντά στη Γη, πολλά πράγματα θα είχαν αλλάξει αρκετά δραματικά", λέει ο Matthew Siegler, σεληνιακός ερευνητής στο Ινστιτούτο Πλανητικής Επιστήμης στο Ντάλας του Τέξας. "Αυτή τη στιγμή, η Σελήνη είναι αρκετά μακριά, ώστε τα περισσότερα από τα πράγματα που κάνει για εμάς είναι πολύ μακροπρόθεσμα, όπως η σταθεροποίηση της τροχιάς μας για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια".

Αντίο παλίρροιες
Αν ξυπνούσαμε ένα πρωί και η Σελήνη έλειπε, οι περισσότεροι από εμάς πιθανότατα δεν θα το παρατηρούσαν.
Όσοι ζουν κοντά στους ωκεανούς θα βρουν τις παλίρροιες μειωμένες, αλλά όχι εντελώς απούσες. Ενώ η Σελήνη ευθύνεται για το μεγαλύτερο μέρος της βαρυτικής έλξης που δημιουργεί την παλίρροια μας, ο ήλιος παίζει και αυτός ρόλο. Οι κάτοικοι των ακτών θα παρατηρούσαν παλίρροια μικρότερη από τη μισή από όση είναι τώρα.

"Δεν θα καταστρέψει εντελώς το σέρφινγκ σαν άθλημα", λέει ο Siegler.




Ενώ ένας ουρανός χωρίς φεγγάρι δεν θα επηρέαζε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς μας, θα επηρεαζόταν ο τρόπος ζωής πολλών νυχτερινών ζώων. Τα έντομα όπως οι σκώροι εξελίχθηκαν για εκατομμύρια χρόνια για να καθοδηγούνται από το φως της Σελήνης και των αστεριών. Οι νεογέννητες χελώνες χρησιμοποιούν το φως της Σελήνης για να βρουν το δρόμο τους προς τον ωκεανό - και αγωνίζονται αρκετά, εξ αιτίας των τεχνητών φωτων του δρόμου που τα παρασύρουν προς λάθος κατεύθυνση.

Οι επίγειες επιπτώσεις της Σελήνης
Η απουσία της Σελήνης θα επηρεάσει επίσης την κίνηση της Γης σε σχέση με τον άξονά της. Η έλξη της Σελήνης αυξάνει σήμερα τη διάρκεια μιας ημέρας κατά περίπου δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα. Αν και αυτή η αύξηση σταματούσε αύριο, δεν θα ήταν πολύ αισθητή στην ανθρώπινη χρονομέτρηση.
Ωστόσο, αν η Σελήνη είχε εξαφανιστεί πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, η περιστροφή μας σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετική.
Αρχικά, η Γη είχε περιστροφές 4 ωρών, τις οποίες η Σελήνη αργά και σταθερά επιβραδύνθηκε στις 24 ώρες όπως γνωρίζουμε τώρα. Χωρίς την παρουσία της Σελήνης όλα αυτά τα χρόνια, θα εξακολουθούσαμε να γυρίζουμε πολύ πιο γρήγορα - και να αισθανόμαστε ότι δεν υπήρχαν αρκετές ώρες σε μια μέρα.
Ο λόγος των εποχών
Η Σελήνη διατηρεί επίσης την κλίση της Γης των 23,5 μοιρών αρκετά σταθερή. Χωρίς αυτό το «σταθερό χέρι», η Γη θα ταλαντεύονταν πολύ περισσότερο, επηρεάζοντας δραματικά τις εποχές του πλανήτη και το κλίμα.

"Όλα όσα γνωρίζουμε για τις εποχές θα ήταν τελείως ξεπερασμένα", λέει ο Paul Sutter, αστροφυσικός στο Ινστιτούτο Flatiron. Σε μια συγκεκριμένη γωνία, «Κάποια μέρη στον πλανήτη δεν θα βλέπουν ποτέ καθόλου τον ήλιο και σε άλλα ο ήλιος θα είναι από πάνω τους για μήνες.»

Η αλλαγή στη γήινη κλίση θα συμβεί σταδιακά, όμως, έτσι δεν θα να το παρατηρήσετε αμέσως, ή πιθανό ακόμα και μέσα στη διάρκεια της ζωής μας. Αλλά για τα ζώα που έχουν εξελιχθεί για εκατομμύρια χρόνια για να ζουν σε συγχρονισμό με τις εποχές, μπορεί να είναι δύσκολο για αυτά να προσαρμοστούν, ακόμη και μέσα σ’ αυτό που θα φαινόταν σαν ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Μουσείο της Σελήνης
Η απώλεια της Σελήνης θα σήμαινε επίσης την απώλεια ενός πλήθους πληροφοριών για τη νεαρή Γη. Χάρη στην τεκτονική δραστηριότητα, δεν υπάρχουν πραγματικά παλιά βράχια στη Γη. Αλλά η γεωλογικά ανενεργή Σελήνη χρησιμεύει ως αποθήκη πληροφοριών για το πως ήταν η Γη και το ηλιακό σύστημα πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.

Για παράδειγμα, ο αριθμός των κρατήρων στη Σελήνη λέει στους επιστήμονες ότι υπήρξε περίοδος βαρέων βομβαρδισμών από αστεροειδείς περίπου 4,1 έως 3,8 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η χημική ανάλυση των βράχων της Σελήνης μας βοήθησε επίσης να μάθουμε πόσο από το νερό του πλανήτη μας μεταφέρθηκε στη Γη από κομήτες και αστεροειδείς.

"Μας δίνει ένα ιστορικό για να κατανοήσουμε τι συνέβαινε", λέει ο Siegler. «Επειδή πιστεύουμε ότι η Σελήνη και η Γη σχηματίστηκαν σε αυτή τη γιγαντιαία σύγκρουση, μαθαίνοντας για τη Σελήνη μαθαίνουμε για το σχηματισμό της Γης».


Αναρτήθηκε από: Seler Tr - ek-kentron

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου